Likvidacija terorističke grupe Adema Jašarija
Operacija opkoljavanja terorističke grupe Adema Jašarija okončana je 7. marta 1998. godine likvidacijom ovog okorelog teroriste, većeg broja njegovih saboraca, ali i članova porodice koji su odbili poziv policije na predaju.
Akcija srpske policije započela je 5. marta 1998. godine u okviru koje je napadnuta mahala u dreničkom selu Donje Prekaze, istočno od Srbice, u kojoj se nalazilo sedište terorističke grupe Jašari.
MIRIS BARUTA I SMRTI NA KOSOVU I METOHIJI 1998.
Najvažniji događaji iz dnevnika komadanta Prištinskog korpusa, general – potpukovnika Nebojše Pavkovića.
Knjigu možete poručiti klikom na sliku ispod:
Zauzimanje mahale i likvidaciju terorističke grupe pod komandom Adema Jašarija, osnivača OVK, izvele su Jedinica za specijalne operacije (JSO) i Specijalna antiteroristička jedinica (SAJ), potpomogunute sa pripadnicima Posebnih jedinica policije.
Povod za napad na najjače uporište OVK na Kosmetu, jezgro dreničkih terorista i centar albanskog nacionalizma, bila su dva napada na policijske patrole izvedena ranije istog dana, u Lauši i samom Donjem Prekazu. U ranu zoru 5. marta, grupa terorista napada patrolu MUP-a u selu Lauša, opština Srbica. Tom prilikom ranjena su 2 pripadnika lokalne policije nakon čega snage MUP-a kreću u poteru za teroristima ka Gornjem i Donjem Prekazu.
Kada su se vratili u Donje Prekaze, teroristi su napali još jednu policijsku partolu, u samom selu. Nakon drugog napada, policija je krenula u poteru za teroristima. Napali su pripadnike OVK koji su bili primorani da se povuku u Jašarijevu mahalu u selu.
Specijalne policijske snage su napravile neprobojan obruč oko Donjeg Prekaza i napravile dublji, širi prsten oko okolnih sela, nakon čega je Jašariju upućen poziv na predaju. Adem Jašari je to odbio i pružio je jak otpor u dobro opremljenom i pripremljenom zabarakadiranom bunkeru koji je bio ojačan džakovima peska i kome se nikako nije moglo prići. U Jašarijevoj kući, pored terorista, bilo je puno žena i dece. Neke od žena su povremeno izlazile iz podruma u dvorište ili su se pele na sprat, pucale su ili raznosile municiju.
Srpska policija okružila je grupu i pozvala na predaju. Policija im je dala dva sata da se predaju. U okviru zadatog roka, više desetina civila među kojima najviše žena, dece i staraca, predala se i udaljila od uporišta.
Nakon prolaska dvosatnog roka, Jašarijeva grupa je odgovorila upotrebom teškog naoružanja – minobacača, mitraljeza, ručnih granata, snajperskih pušaka ubijajući dva i ranivši tri policajca. Sukob sa teroristima trajao je 27 sati. Za vreme akcije, Adem Jašari i njegova grupa je pokazala svoj fanatični karakter. Izdajući brutalne naredbe njegovim rođacima da se bore, Jašari je lično ubio svog nećaka zbog „kukavičluka”, a zatim stvorio živi štit od žena i dece u nadi da će dobiti na vremenu dok mu ne prispe pojačanje, jer je očekivao je da je čitavo albansko stanovništvo iz zone Drenice spremno da mu krene u pomoć.
Policija nije uspela da razbije bunker upotrebom oružja, čak i većeg kalibra. Tek nakon upotrebe veće količine suzavca Jašari i celokupna grupa terorista su likvidirani. Poginulo je i 28 civila, članova porodica terorista, koji nisu napustili bojište. U selu su sve kuće osim Jašarijeve ostale neoštećene što svedoči da je MUP veoma profesionalno izveo ovu antiterorističku akciju i da nije došlo do napada na civile u Donjem Prekazu, nego samo na teroriste. Nekolicina terorista se povukla ka Klini i dalje prema Đakovici, gde su narednog dana, 6. marta, napali patrolu MUP-a u selu Jošanica. U samom Donjem Prekazu su otkrivena tri velika bunkera različitih namena koji su služili kao skloništa teroristima (dva bunkera sa medicinskom opremom i jedan koji je služio kao komandno mesto i bio krcat municijom, oružjem i eksplozivom).
Knjige iz edicije “Ratnik”, svedočenja učesnika i ratnih komandanata 1998-1999. možete poručiti klikom na sliku ispod:
Stradali policajci: ubijeni pripadnik SAJ-a Rade Radaković (1961) i pripadnik JSO-a Andreas Končarević (1973); ranjeni Željko Mrdalj, Živko Tomić, Predrag Fabijanić, Nenad Šare, Nenad Vujošević, Željko Pavašević, Stevo Bogojević i Miodrag Krtinić.
Srpska vlada je izrazila žaljenje za žrtve albanske terorističke okrutnosti i nemilosrdnosti, pri čemu policija nije mogla da zna da su tamo bili prisutni civili i da su OVK teroristi krivi što nisu civilima dozvolili da napuste mesto sukoba.
I ovaj sukob, kao i sukob u Likošanu, na Zapadu je predstavljen kao “masakr nad nedužnim albanskim civilima” i znatno je zainteresovao zapadne sile za uplitanje u tek započeti kosovski konflikt. Već 9. marta Kontakt grupa je u Londonu izložila zahtev predsedniku Savezne Republike Jugoslavije Slobodanu Miloševiću da hitno reši kosovsko pitanje i dat je rok od 10 dana za povlačenje specijalne policije iz južne srpske pokrajine, obustavljanje akcija protiv albanskih civila itd.
Nakon ovog sukoba, širom Kosova i Metohije, homogenizovano albansko stanovništvo u velikom broju počinje da pristupa Oslobodilačkoj vojsci Kosova i njeno brojno stanje, sa 1000-2000 boraca iz 1997. godine, u proleće 1998. godine narasta na 10-15 hiljada terorista. Albanska propaganda je Adema Jašarija proglasila za nacionalnog heroja ravnog Skenderbegu.
Ratni dnevnik generala Pavkovića za 1999. godinu možete poručiti klikom na sliku ispod: